Na naszym kanale YouTube nasze podcasty o korzystnych zmianach w mózgach-korzyści z psychoterapii grupowej a najnowsza neronauka:

posłuchaj o psychoterapii grupowej-nasz podcast

posłuchaj o psychoterapii grupowej -nasz podcast cz2.

posłuchaj o psychooterapii grupowej -nasz podcast cz.3

Grupa psychoterapeutyczna psychodynamiczna w ramach Dziennego oddziału Leczenia Nerwic

      Jest to grupa około 12 osób, prowadzona przez 1-2 psychoterapeutów spotykająca się systematycznie w celu leczenia. Nie jest to więc grupa towarzyska! Naturalnie atmosfera zaufania, wsparcia i zrozumienia jest bardzo ważna w takiej grupie, ale nie jest celem, lecz środkiem do podjęcia zmiany i zdrowienia. Grupy są „półotwarte” to znaczy, że nowa osoba dołącza do grupy na miejsce pacjenta kończącego terapię.
      Pacjenci znajdujący się w grupie to zarówno kobiety jak mężczyźni zazwyczaj w wieku około 20-60 lat. Mimo, iż w grupie leczą się osoby z depresją, lękiem, bulimią, anoreksją, to pomimo różnie brzmiących diagnoz, choroby te mają podłoże emocjonalne i mogą być objęte oddziaływaniem naszej psychoterapii w jednej grupie terapeutycznej.
Członkowie grupy i terapeuci uczestniczą w spotkaniach siedząc w kręgu, co podkreśla ważność wszystkich miejsc i osób współtworzących terapię.
      Terapeuci: grupę prowadzi zazwyczaj dwóch psychoterapeutów, często poza kręgiem grupy siedzi dodatkowo terapeuta, który wspiera pracę osób w kręgu swoimi obserwacjami, nieraz jest to osoba będąca na stażu specjalizacyjnym.
Lekarz oddziału jest do dyspozycji pacjentów grup oddziałowych w określonych godzinach.

Przebieg terapii

1. Zawarcie kontraktu na leczenie

      Pierwszego dnia w grupie, terapeuci zapoznają pacjenta z zasadami leczenia, które zapewniaja ciągłość leczenia i i bezpieczeństwo uczestników całej grupy terapeutycznej.  Jeśli pacjent wyraża na nie zgodę , bierze równiez odpowiedzalność za swoje leczenie. Oznacza to, m.in. nie spóźnianie się, codzienną obecność na terapii, nie stosowanie agresjii fizycznej ani słownej, zachowanie tajemnicy o osobach leczących się.

   Z osobami, które przejawiają działania niebezpiecznie dla siebie (anoreksja, bulimia, myśli samobójcze) zawierany jest oddzielny kontrakt gwarantujący bezpieczeństwop tych osób.

   2.   Sesje terapeutyczne oparte są na spontanicznym dzieleniu się swoimi odczuciami, myślami (a nie ocenami!) z innymi członkami grupy, na wspólnym analizowaniu problemów i na wyciąganiu wniosków. Jednak to, co każda z osób zabierze z terapii dla siebie jest  własną częścią odpowiedzialności za swoje leczenie.

   Przedmiotem zainteresowania grupy jak i terapeutów jest nie tylko analiza problemów osobistych, ale i zjawisk zachodzących w grupie. Jak w każdym środowisku ludzkim wytwarzają się i tu różne interakcje ,  czasem również  konflikty między członkami grupy, co bywa interesującym źródłem wiedzy o sobie i swoich relacjach z ludźmi. Celem jest uświadomienie sobie nieświadomych treści emocjonalnych będących przyczyna dolegliwości nerwicowych.
   3.   Kryzysy są czymś tak naturalnym w psychoterapii jak słońce na niebie. Gdy ich nie ma stajemy się jako terapeuci dość podejrzliwi i sądzimy, że terapia nie przebiega wystarczająco głęboko. Nie chodzi tu o to, że dobra terapia polega wyłącznie na cierpieniu, lecz gdy pacjent przez cały czas terapii czuje się tylko dobrze, prawdopodobnie nie porusza istotnych dla siebie, często trudnych i bolesnych spraw. Gdy kryzys i zwątpienie pojawiają się na różnych etapach leczenia, stajemy z nimi oko w oko i staramy się „zaprząc” je w proces zdrowienia tj. zrozumieć i poznać jego mechanizm, tak, by pacjent sam w przyszłości radził sobie w takich chwilach.
      Terapia to nie tylko czerpanie wsparcia, lecz przede wszystkim podjęcie pewnych zobowiązań związanych z leczeniem i takich zasad jak codzienna obecność na sesjach terapeutycznych, przestrzeganie tajemnicy dotyczącej innych osób leczących się, skupienie się na leczeniu, a nie traktowanie grupy terapeutycznej jak towarzyskiej, przestrzeganie zaleceń lekarskich (ważenie się, pomiary ciśnienia, tętna, leki), przestrzeganie zasady o nieagresji (szeroko pojętej), wykonywanie zadań terapeutycznych.
     4. Fazy terapii to najczęściej : okres adaptacji w grupie (nowa osoba w grupie przede wszystkim przygląda się pracy terapeutycznej innych osób, zapoznaje się z ich życiorysami ), okres życiorysowy (czas dostarczania informacji o sobie), okres „przepracowywania” nowych informacji o sobie i przygotowywanie się do podjęcia zmian, okres rozstawania się z grupą i przygotowywanie do stawania na własnych nogach. Fazy te mogą się przeplatać ze sobą: na każdym etapie terapii np. gdy pacjent dowiaduje się czegoś nowego na swój temat, próbuje zintegrować nowe informacje i zaadoptować się do coraz bardziej bogatego obrazu własnej osoby.

   5. Na zakończenie terapii , określane są w podsumowaniu leczenia dalsze wskazania do leczenia, gdyż dla wielu osób wskazany jest dłuższy niż 3 miesiące proces psychoterapii.

 W ramach Dziennego oddziału Leczenia Nerwic odbywa się również  grupowa psychoterapia w grupach tematycznych czyli:

• grupa pracująca nad objawem lękowo-depresyjnym, 
• grupa zajmująca się objawem zaburzeń odżywiania  oraz
• grupa pracująca nad skuteczną ekspresją emocji (tzw asertywność)
•